Laatst (september 2011) ontving ik een gedicht van B. die ik graag met jullie willen delen:


In mijn Ziel huist een Melancholisch verlangen..................

naar een Wereld bestaande uit Warmte en Licht, waar met zakdoeken van Onvoorwaardelijke Liefde, tranen worden gedroogd,
en met onbegrensd Begrip en Medeleven gebroken harten worden geheeld.
Waar men zich kan kleden in Zelfvertrouwen,
lopend op sandalen van Acceptatie.

Waar men Hoop schenkt uit bekers van Trots,
en een overvloed aan Kennis eet van borden verguld van Waarheid,
met bestek gemaakt van gekleurde Dromen
aan tafels gedekt door Moeder Natuur.

Waar men baad in Rechtvaardigheid, zich wassend in Onschuld
en zich droogt met een laken van het Vrije Denken.
waar men slaapt op bedden van Waardigheid,
onder dekens gevuld van Vertrouwen.

In mijn Ziel huist een Melancholisch verlangen............................



In mijn Ziel huist een Rotsvast Vertrouwen.......


Want in mijn Hart vond ik een wereld vol Warmte en Licht.
Waar met zakdoeken van Onvoorwaardelijke Liefde mijn tranen werden gedroogd
en met onbegrensd Begrip en Medeleven mijn gebroken hart werd geheeld.


Daar kon ik mij kleden in Zelfvertrouwen,
lopend op sandalen van Acceptatie.
Waar ik Hoop dronk uit een beker van Trots,
en een overvloed aan kennis at van borden verguld van Waarheid,
met bestek gemaakt van mijn gekleurde Dromen,
aan een tafel gedekt door Moeder Natuur.


Daar kon ik baden in Rechtvaardigheid, mij wassen in Onschuld, in de geur van Vergeving,
en mocht me drogen met het laken van het Vrije Denken.
Daar sliep ik op een bed van Waardigheid
onder een deken gevuld van Vertrouwen,
daar heb ik mijzelf weer gevonden.

In mijn ZIEL huist een Rotsvast vertrouwen........